Hij zou een account hebben. Zeker. Meerdere zelfs. Op Facebook, Twitter, Instagram, Youtube en Spotify. LinkedIn denk ik niet. Whatsapp natuurlijk wel. Geïnstalleerd op zijn smartphone. Geen iPhone. Eerder een FairPhone. Zo een die niet is gemaakt in een Chinese fabriek, waar hij wel over de muur zou kunnen kijken.
Hij zou geen mentions over zichzelf RT’en. Hij zou geen selfies maken naast beroemdheden. Prima als iemand er een met hem zou maken. Hij zou zijn profielfoto niet wekelijks updaten. Hij zou geen social media-tool aanschaffen om zijn invloed te monitoren of het sentiment online te meten rond zijn merk.
Hij zou zijn uitspraken niet in een mooi plaatje Photoshoppen. Hij zou een verhaal vertellen met één foto op Instagram. Over beide zou ik minimaal een week nadenken. Hij zou me tijdens een gesprek zijn wang niet toekeren om op zijn mobiel te kijken. Onverdeelde aandacht voor mij. Wat ik omgekeerd niet zou volhouden.
Hij zou zijn wonderen niet delen op Youtube. Hij zou mij vragen dat ook niet te doen. Het zou iets zijn tussen ons. Daar zou het blijven. Mijn like zou hem genoeg zijn. Hij zou zijn preken in de buitenlucht wel streamen via een Google-hangout. Want hij zou overal wifi hebben. Ook zonder dekking. Ja, hoe heerlijk zou dat zijn. En hij zou niet stoppen met Whatsapp. Privacy zou hij toch niet hebben.
Hij zou zijn afspeellijsten verrassender samenstellen dan Jan-Willem Roodbeen doet voor The Passion. Zou de EO deze artiesten boeken voor de EO-Jongerendag? Hij zou vrienden zijn met deze artiesten. Hij zou ook hun fans volgen. Hij zou mij volgen. Hij zou jou volgen. Hij zou ons allemaal volgen. Zijn tijdlijn zou volstromen met ons. Zijn tijdlijn zou exploderen. Toch zou hij ons blijven volgen en niemand defrienden of blocken.
Als het te veel zou worden, zou hij de webcare delegeren aan een paar vrienden. Hij zou er niet tevreden mee zijn zoals zij dat zouden doen. Maar goed, zij zouden het ook moeten leren. Hij zou hun fouten corrigeren. Al zou het hem zijn nachtrust kosten. Hij zou het doen. Al zou ik amper volgers hebben om zijn reactie mee te delen.
Hij zou kritische volgers vriendelijk te woord staan. Al zouden ze dreigen zijn site te hacken. Hij zou aan mij een kritische vraag stellen. Want ik zou alles van hem liken. Zo leuk zou dat allemaal helemaal niet zijn. Ik zou mezelf taggen in de massa rondom om hem. Alleen Hij zou weten dat ik er helemaal niet was.
Hoe vaak zou hij mijn posts eigenlijk liken? Zichzelf kunnen taggen? Nee, het zou niet makkelijk zijn om vrienden met Jezus te zijn. Gelukkig zit er tegenwoordig wat meer afstand tussen ons.